Makkelijk bereikbaar vanuit Soest, Leusden, Zeist, Woudenberg, Nijkerk en regio Gooi en Eemland
Parallel Solo Ouderschap (PSO)
Het parallel solo ouderschap (PSO) is een systeemtheoretische visie, oorspronkelijk gebaseerd op het gedachtengoed van Lieve Cottyn. De systeemtheoretische visie is nader uitgewerkt door Vanessa Maes en aangevuld met andere ideeën en concepten uit diverse therapeutische stromingen. De basishouding betreft één van een geweldloos verzet en handelen gericht op menselijke waarden. Het is inmiddels algemeen bekend en onderkend dat kinderen en jongeren lijden onder langslepende conflicten tussen ouders en in het systeem, na een scheiding of relatiebreuk, en dat het gezamenlijk ouderschap terwijl er veel conflicten zijn een kind in de knel zetten.
Het parallel solo ouderschap (PSO) is onder andere gebaseerd op de overtuiging dat elke betrokkene een invloed kan hebben op het conflict, zowel de-escalerende invloed als escalerende invloed.
Binnen PSO wordt sterk geloofd dat elke ouder het beste wil voor zijn/haar kind maar dat de kwesturen van een ouder, de chronische stress-situatie van een scheiding èn het aanslepende conflict de ouder uitdaagt en een mist creëert, waardoor de belangen van het kind soms onvoldoende zichtbaar zijn voor deze ouder. Het is het conflict waar de ouder in vast zit dat destructief is voor het kind, niet de ouders zelf. Het is wel de verantwoordelijkheid van de ouder om zich anders ten overstaande van het conflict te verhouden.
Hoog-conflict scheidingen en jouw eigen invloed
De focus van PSO is de ouder-kind relatie. Binnen deze visie van PSO wordt niet gewerkt aan het verbeteren van de relatie tussen de ouders. Er wordt evenmin (rechtstreeks) ingezet op het verbeteren van de communicatie tussen de ouders. Binnen PSO wordt gewerkt vanuit de cirkel van invloed. In een (conflict)scheiding trachten ouders nog vaak de andere ouder te veranderen, te overtuigen. In de context van conflict leidt dit echter tot escalaties, met meer frustraties en spanningen tot gevolg. Er wordt met de ouder gezocht naar waar deze wèl invloed op heeft. Tijdens individuele gesprekken wordt gewerkt met elke ouder, die een hulpvraag heeft. Er is geen medewerking van de andere ouder nodig.
Focus op jouw eigen relatie met je kind
De focus van het PSO is het versterken van de ouder identiteit, zodat deze ouder opnieuw steviger kan staan in diens ouderschap, ook al blijft de situatie gespannen en conflictueus, met steeds het kind in beeld. Er wordt ingezoomd op wat een kind van zijn ouder in een bepaalde ontwikkelingsfase nodig heeft, rekening houdend met de context van een (conflict)scheiding en wat deze ouder daar zelf in kan betekenen. Vanuit PSO is de focus zeer duidelijk de ouder-kindrelatie, met respect voor de relatie van het kind met beide ouders. Er wordt ruimte gecreëerd voor de bezorgdheden van een ouder over de last die het kind ervaart in beide leefwerelden en er wordt gezocht hoe de ouder het kind hierin kan bijstaan (steunen – sturen – stimuleren).
Het doorbreken van de patronen
De ouder wordt uitgedaagd verantwoordelijkheid te nemen voor de eigen communicatie en beslissingen, zelfs wanneer het conflict of de provocaties aanhouden. De ouder wordt geleerd de spiraal van actie-reactie te doorbreken en zelf opvoedingskeuzes te kunnen maken op grond van de eigen waarden en normen. Tenslotte wordt de ouder ondersteund om het verschil van de eigen leefwereld met de leefwereld van de andere ouder toe te kunnen laten, en te kunnen verdragen en wordt onderzocht wat er nodig is om de andere ouder, ondanks het eigen verdriet en wantrouwen, toch een plek en bestaansrecht te kunnen geven als ouder van het kind.
Individuele begeleiding
Een situatie van hoog-conflict creëert een hyperalertheid bij ouders, waardoor een houding van meerzijdige partijdigheid van de mediator of hulpverlener door de betrokkenen niet verdragen wordt.
Om deze reden is PSO individuele ouderbegeleiding aan één van beide ouders.
Wanneer voor beide ouders een PSO traject aangewezen is, dan is er voor elk van de ouders begeleiding door een verschillende professional.
De ‘verdeelde vakantie’ Het is bijna zo ver, ik ga bijna op vakantie. Een week Zeeland met mam, twee weken thuis met mam, vervolgens 2 weken Italië met pap en dan nog een week thuis met pap. Ik heb er echt ontzettend veel zin in en heb in mijn hoofd al mijn koffers al gepakt. Maar toch is er iets waar ik ieder jaar, al 11 jaar, tegen op zie. Straks moet ik papa drie weken missen en daarna mama ook drie weken niet zien. Je zou denken dat je er op een gegeven moment wel gewend aan raakt, al die verdeelde vakanties, dat zou ook echt veel chiller zijn. Maar toch heb ik er, zelfs nu ik al 18 ben!, nog moeite mee. Het liefst wil ik namelijk dat mam en pap allebei, de hele vakantie, bij ons zijn. Het is toch veel leuker als ze alles meemaken wat jij ook meemaakt op de vakantie? Maar als je ouders gescheiden zijn kan dit niet en moet je andere manieren vinden om ze alles te vertellen over je vakantie. Mijn tips voor kinderen Ik heb hieronder een lijstje gemaakt met een paar tips die ik gebruik om zo’n verdeelde vakantie wat makkelijker te maken: Toen ik een jaar of 10 was, kocht ik voor de vakantie altijd twee schriftjes. Een voor de vakantie bij pap en een voor bij mam. S ’avonds als ik dan in mijn bed lag, schreef ik op wat ik die dag had gedaan. Ik plakte suikerzakjes van koffietentjes in Italië, tegeltjes uit het zwembad in Frankrijk, zand van het strand en nog veel meer in de schriftjes. Dit liet ik, als ik terug was, dan aan pap en mam zien. Zo kreeg ik het gevoel dat ze ook een beetje bij de vakantie waren. Ook belde/appte of skypete ik mijn ouders een paar keer in de vakantie. Vooral het bellen vond ik heel fijn omdat ik dan even hun stem hoorde. Wat ik in de eerste jaren na de scheiding ook deed was een shirt van pap en een shirt van mam meenemen op vakantie. Dit hielp mij heel erg omdat ik op de manier iets bij me had wat echt van hen was. En het allerfijnst was als het shirt lekker naar pap en mam rook en vooral niet gewassen werd. Mijn tips voor ouders Ik heb ook wat tips voor mijn ouders bedacht, deze tips werken voor ons heel goed. Ik wil ze ook graag met jullie delen: Ik heb een vakantie meegemaakt waarin ik met mijn moeder eerst drie weken naar Frankrijk ging en daarna 3 weken naar Italië met mijn vader. Allebei mijn ouders wilde drie weken op vakantie. Dit was voor hen heel lekker, zo drie weken weg. Maar mijn broertje, zusje en ik zijn uiteindelijk 6 weken weggeweest. Het was zelfs zo georganiseerd dat we op een parkeerplaats ergens in Frankrijk hebben gewisseld van mama naar papa. Een hele goede tip is dus om gewoon één of twee weken lekker thuis te zijn. Dit is voor ons kinderen nodig om ook ons eigen ding te doen. Het kwam ook best vaak voor dat ik heimwee kreeg naar pap of mam. Toen ik op vakantie in Frankrijk was met mama bijvoorbeeld. Ik was al de hele dag stil en een beetje boos en verdrietig. Uiteindelijk kwam mam naar me toe en die wist natuurlijk precies wat er aan de hand was. We hebben er toen over gepraat en daarna heb ik papa even opgebeld. Het fijn als je er met je ouder over kan praten, zelfs wanneer de beide ouders niet zo goed met elkaar overweg kunnen. Nog een gouden tip; als ouders al niet zo goed met elkaar overweg kunnen, helpt het in ieder geval als ze elkaar een fijne vakantie gunnen. Het geeft ons kinderen een goed gevoel als we weten dat dat oké is. Ongetwijfeld zullen er veel meer handige tips zijn om een vakantie voor een kind van gescheiden ouders makkelijker te maken. Heb jij nog tips, wat helpt jou het best. Reageer dan op deze blog! Wie weet kunnen we zo nog wat van elkaar leren. Britt
In gedachten maak ik de vergelijking met een dans terwijl ik luister naar deze twee mensen die nog maar kort geleden de mediation zijn gestart. Mediation om hun scheiding samen en vooral zo goed mogelijk voor hun kinderen te regelen. Zij zijn al twintig jaar bij elkaar vertellen ze mij en ze kennen elkaar door en door. En toch ook weer niet. Want de ophanden zijnde scheiding maakt dat zij tegenover elkaar zitten alsof ze vreemden voor elkaar geworden zijn. Alles is anders, alles voelt anders en zelfs wanneer ze elkaar aankijken zien ze nieuwe blikken in elkaars ogen die ze niet van elkaar kennen. Hun taal lijkt sterker van elkaar te verschillen dan ooit.. Ze vragen ontzettend veel van elkaar en van zichzelf, in deze periode van rouw, verlies en onzekerheid over de toekomst. Een periode waarin ze tegelijkertijd zoveel praktische zaken samen moeten regelen om straks weer verder te kunnen in het leven. De onzekerheid over de toekomst geeft angst en paniek waarvoor ze elkaar verantwoordelijk stellen en daarbij vasthouden aan elkaar. De pijn van het verlies maakt ze teleurgesteld en boos waardoor ze nog verder van elkaar verwijderd lijken te raken. De wens om zorgvuldig met elkaar om te gaan en elkaar een nieuwe toekomst te gunnen geeft hen aan de andere kant ook hoop, opdat ze elkaar met respect kunnen loslaten als ze er aan toe zijn. Het vasthouden aan de ander en het tegelijkertijd loslaten van de ander wisselen elkaar in hoog tempo af en terwijl ik naar ze luister moet ik denken aan de metafoor van een dans. Alles is in beweging tussen deze twee mensen, de ene keer stroef en pijnlijk en de andere keer met veel ruimte en vloeiend. Ik vertel ze waar ik op dat moment aan moet denken en wat ik hen met elkaar zie doen. Aantrekken en loslaten. Beiden zeggen dat ze alles hieraan moeilijk vinden: het aantrekken, het vasthouden aan elkaar en het loslaten van de ander. Als mediator weet ik dat als ze zichzelf en de ander hierin niet langer zullen vastzetten dat deze dans hen kansen biedt op nieuwe inzichten, begrip, erkenning en groei. Dat wanneer zij zich aan dit proces durven overgeven en beiden durven blijven meebewegen, dat het dan een scheidingsdans kan worden die recht doet aan de liefdesrelatie die tussen hen heeft bestaan. Zowel aan de minder mooie als aan de mooie kanten daarvan.
Onze praktijk voor mediation en scheiden is gevestigd in Amersfoort, Leusden en beschikbaar op locaties door heel Midden Nederland.
Ons kantoren zijn centraal gelegen en daarom gemakkelijk te bereiken vanuit Soest, Nijkerk, Leusden, Woudenberg, Baarn, Soesterberg, Utrecht, Zeist en Apeldoorn en overige regio's in Midden Nederland.